Διακοπές στην Τήνο, το νησί της MEGAλόχαρης

Εμείς φέτος θα πάμε διακοπές στο νησί Τήνος. Το νησί Τήνος είναι ένα νησί που γύρω γύρω έχει πολύ θάλασσα και μέσα στη μέση έχει μια μεγάλη εκκλησία που λέγεται η εκκλησία της Μεγαλόχαρης.

Αυτή είναι η Μεγαλόχαρη, γιατί χωράει πολύ κόσμο.
Ξέρω κι ένα αίνιγμα: Τι είναι αυτό που όταν βγαίνει από το καράβι πάει με τα τέσσερα, όταν φτάνει στα πρώτα σκαλιά πάει με τα δύο κι όταν ανεβαίνει πάνω πάει με τα τρία;
Η θεία μου η Φωτούλα. Όταν βγήκε από το πλοίο πήγε μπουσουλώντας μέχρι τα σκαλιά. Μετά σηκώθηκε στα δύο κι όταν πήγε να τ΄ανέβει, ο θείος μου βούτηξε τη μαγκούρα ενός κυρίου γέρου, αλλιώς ακόμα εκεί θα στεκότανε η θεία μου

Εγώ σε αυτή την εκκλησία έχω ξαναπάει μιαν άλλη φορά, αλλά δεν την πολυθυμάμαι γιατί ήμουνα πολύ μικρός. Δεν πρέπει να ήμουν και πολύ καλά γιατί τότε που με είχανε πάει η μαμά μου, ο μπαμπάς μου, η θεία μου η Φωτούλα και ο θείος μου ο Μήτσος, άντρας και σύζυγος της θείας Φωτούλας, είχαμε πάει γιατί με είχανε τάξει. Είπαμε ήμουνα μικρός και δεν θυμάμαι τι είναι το με είχανε τάξει. Εντάξει;

Αυτό που θυμάμαι είναι γιατί αυτή την εκκλησία τη λένε Μεγαλόχαρη αφού όσοι πάνε εκεί κλαίνε με μαύρο δάκρυ και κυρίως οι κυρίες και οι γιαγιάδες που φοράνε όλες μαύρα ρούχα. Καλά αυτές το καταλαβαίνω γιατί κλαίνε με μαύρο δάκρυ αφού φοράνε μαύρα με τι θα κλαίγανε;

Επίσης θυμάμαι ότι στο νησί Τήνος όλοι οι άνθρωποι περπατάνε στα τέσσερα. Βέβαια τότε που ήμουνα μικρός δεν μου έκανε εντύπωση γιατί κι εγώ με τα τέσσερα πήγαινα. Αλλά η θεία μου η Φωτούλα μου είπε: Είδες; Για χάρη σου σκότωσα τα γόνατά μου. Πάντως εγώ κοίταξα και δεν είδα κανένα σκοτωμένο γόνατο. Μόνο τις σαγιονάρες του θείου Μήτσου είδα και άστε καλύτερα κυρία μην σας πω...

Στο νησί Τήνος, έμαθα ότι θα μείνουμε σε ένα μέρος λίγο πιο μακρυά από το Τήνος. Στην βόρεια κάτι πλευρά, λέει, του νησιού. Αυτό το έμαθα γιατί άκουσα τη μαμά μου να λέει στον μπαμπά μου:

- Δηλαδή εκεί βόρεια που θα πάμε θα είναι και η Νατάσα με τα δίδυμα; - Όχι ρε, φέτος θα πάει με τη γκόμενα... - Μα τι λές τώρα; Έχει κι ο Κωστάκης γκόμενα; Ποιά είναι καμία που την ξέρουμε; - Ναι ρε, η Νίτσα η κομμώτρια από τη γωνία... - Άσε μας καλέ, είπα κι εγώ...

Εγώ δεν ξέρω ποιο είναι αυτό το παιδάκι, ο Κωστάκης που έχει γκόμενα, ούτε τι είναι η γκόμενα ξέρω, αλλά αυτό που με ενδιέφερε ήταν τα δίδυμα. Γιατί ξέρω ότι δίδυμα είναι δύο παιδάκια που όταν παραγγείλεις ένα στον πελαργό, εκείνος σου φέρνει δύο, το ένα δώρο, όπως τις πίτσες. Αλλά όχι συνέχεια μόνο όταν έχουνε προσφορές.

- Μαμά, ποια είναι αυτά τα δίδυμα, πάνε σχολείο θα μπορέσω να παίξω; ρώτησα.
- Σκάσε κι εσύ ρε μη φας καμιά φάπα, που όλο πετάγεσαι όταν μιλάνε οι μεγάλοι, διευκρίνισε ο μπαμπάς μου.
Εγώ δεν είχα πεταχτεί γιατί ήμουνα ακόμα καθιστός, αλλά η μαμά μου που με συμπαθεί μου είπε, ότι εκεί που θα πάμε στο νησί Τήνος, φέτος θα έρθει και ο Πρωθυπουργός! Και θα είμαστε δίπλα - δίπλα στα δωμάτια.

- Ααα, είπα εγώ και τι είναι αυτός ο κύριος Πρωθυπουργός, τι δουλειά κάνει; ξαναρώτησα.
- Μα είναι χαζό αυτό το παιδί; απάντησε ο μπαμπάς μου, στο σόι σου έμοιασε...
- Να αφήσεις το σόι μου ήσυχο, δεν είναι σαν κι εσένα, τον απολίτιστο, απάντησε η μαμά μου, αλλά κανένας δεν μου είπε αν η δουλειά που κάνει ο κύριος πρωθυπουργός είναι καλή. Κι αν βγάζει πολλά λεφτά, γιατί ο μπαμπάς μου μού λέει: Κοίτα να δεις σπόρε (εγώ είμαι ο σπόρος) μάθε δυο γράμματα να πιάσεις καμιά καλή δουλειά στο δημόσιο, να κάνεις καμιά κουμπαριά ή να γίνεις κανά στέλεχος να παίρνεις κανά φακελάκι, κανά λαδωματάκι, κανά ψυγειοκαταψύκτη, να κοιτάξεις κι εμάς στα γεράματά μας. Να χεστείς στο τάληρο. Δεν θα μου βγαίνει εμένα ο τάκος όλη τη μέρα στο τιμόνι για να μήνεις τούβλο.

Τώρα κυρία, μην με βάλετε να σας πω όλες τις άγνωστες λέξεις που έχω γιατί δεν θα με φτάσει όλο το τετράδιο των Εκθέσεων.

Στην άλλη μου έκθεση θα σας πω για τις προετοιμασίες που κάνουμε να πάμε στο νησί Τήνος, όπου θα δούμε τα αξιοθέατα και τα δύο δίδυμα.

Την μεγάλη Μεγαλόχαρη, τον κύριο Πρωθυπουργό, την κυρία Έλλη και τον τορπιλισμό της κυρίας Νατάσας, ή το ανάποδο δεν θυμάμαι αυτό το μάθημα τώρα. Όλα αυτά όμως όταν έρθει ο Δεκαπενταύγουστος. Ελπίζω αυτός ο κύριος να έρθει όσο πιο γρήγορα γίνεται γιατί βαρέθηκα να περιμένω μέσα στο κλειστόν άστυ.

αταξίας
μαθητής Β' Δημοτικού